door Janneke Hobo
Acht teams streden zaterdag in Waalwijk om het Nederlands kampioenschap goalball. Waalwijk ging met de bronzen medaille aan de haal.
De scheidsrechter maant het publiek tot stilte. „Quiet please.” Hij blaast op zijn fluitje, de teams met elk drie spelers nemen hun positie in voor het negen meter lange doel. Tastend langs het doel loopt een geblinddoekte speler naar de hoek van het veld. En werpt onderhands de bal met rinkelende belletjes keihard richting het doel van de tegenstander. Een speler hoort de suizende bal rinkelend aankomen en laat zich vallen.
De bal ketst af tegen zijn lichaam.
Goalball is een fascinerende sport om te zien.
Het duurt even voordat je het spelletje door hebt, maar vanaf dan is het reuze spannend. Het spel wordt voornamelijk gespeeld door mensen met een visuele beperking. Om het eerlijk te houden, worden alle spelers geblinddoekt.
Onder gele tape zit een touw geplakt zodat de spelers kunnen voelen in welk gedeelte van het veld ze zich bevinden. Zaterdag kwamen de beste teams uit Nederland in actie tijdens het Nederlands Kampioenschap Goalball in Sporthal De Slagen in Waalwijk. Goalballvereniging Waalwijk organiseerde het evenement dat voor de eerste keer in het zuiden van Nederland werd gehouden.
De Waalwijkse vereniging bestaat pas drie jaar, maar speelt al mee in de hoogste regionen. „ Het eerste jaar was vooral opwarmen”, zegt trainer William Vugts. „ In het tweede jaar werden we ongeslagen kampioen en promoveerden we naar de hoogste klasse.” Tijdens het NK is Waalwijk niet de favoriet. Dat zijn de teams Peperbus uit Zwolle en Hercules uit Utrecht. „Maar we doen het goed. We hopen de halve finales te halen. In Nederland zijn er
zestien teams”, zegt Vugts. „ Acht doen er mee aan dit NK.”
Na een spannende wedstrijd tussen de twee favorieten, die in gelijkspel eindigt, is het de beurt aan Waalwijk. Vugts bespreekt nog snel even de tactiek met zijn spelers Adriaan Vugts en Marcel van Beijnen uit Waalwijk en Sebastiaan Hermans uit Den Bosch.
Blauw-Wit uit Roosendaal is de tegenstander. De familie Vugts is deze dag bijna in haar geheel vertegenwoordigd. William als trainer, broer Adriaan als speler, zus Jolanda alsgastvrouw, haar man als medische hulp en haar twee zonen helpen naast het veld. Kim, de vrouw van Adriaan, volgt het spel door een speciale loep. „Het is spannend. Zelf speel ik ook, maar in een andere competitie. Adriaan heeft het spel hier in Waalwijk geïntroduceerd
toen we hier naartoe verhuisden.”
Hamid Ibrahimi (26) uit Utrecht heeft zijn wedstrijd met zijn team Peperbus er net opzitten. Het zweet parelt op zijn voorhoofd. „ Eerst wat drinken. Ik ben echt moe. Het constant focussen op de bal is ontzettend vermoeiend. Je moet je goed concentreren op het rinkelen en waar dat vandaan komt.”
Waalwijk wint van Blauw-Wit en eindigt als derde. De tweede plek was voor Haag ’88. Hercules 2 werd kampioen.