Op zaterdag 11 oktober was het dan zover. Ik ging vol goede moed naar Breda om deel te nemen namens Waalwijk aan de ParaGames. Ik
had er erg veel zin in want het was ook het team waarmee ik competitie zou gaan spelen. Ik speelde met Minke, Ilse, Freek, Kim en Adriaan.
De eerste paar wedstrijden moesten we onder andere tegen Duitsland, Rusland en de oude damesselectie. Vooral de wedstrijd tegen Xinix Revival was erg leuk. Soms werden we wel van het veld gegooid, maar we hielden de moed er in.
Na het warme eten belandden we in de Masters Cup, iets wat ons aanmerkelijk beter afging. We moesten weer tegen de damesselectie Xinix Revival, maar verloren helaas. Toen werd het langzaam nacht en sloeg de vermoeidheid toe. Gelukkig hadden we aan toeschouwers geen gebrek, de showdowners en zelfs de sponsor “Rudex Sport & Fitness” kwamen nog even langs. Rond kwart over 4 moesten we tegen de huidige damesselectie, een wedstrijd waarbij we een goede kans maakten om te winnen. Carla zat ook in dat team. Ze gooiden wel hard, maar we wonnen toch met vijf vier. De vermoeidheid begon toe te slaan maar de sfeer was nog steeds erg gezellig en de communicatie was goed.
De laatste wedstrijd moesten we tegen Basque Selection uit Spanje. Ik persoonlijk was erg moe maar wist me toch op te laden. Het was een spannende wedstrijd. We wisten de wedstrijd te winnen met 9-7. Hiermee zijn we op de zesde plaats geëindigd en hebben we de Easterbunnies en Basque Selection achter ons gelaten. Een goede prestatie van Waalwijk.
Wat mij betreft de volgende keer zeker voor herhaling vatbaar en dan met net zo’n leuk team en net zulke goede resultaten. Het was een te gek maar vermoeiend toernooi.
Bianca Stokkingreef